गज्जबको र’छ सोच

अचेल सोच्दछु म

केही पृथक अनि बिल्कुल युवा सोच ।

सोच सुन्दर हुन्छ,

सोच बलवान हुन्छ,

अनि,

बार्दलीबाट आकाशमा उदाउदै गरेको सुन देखेर

बाहादुर बन्छु म ।

बहादुर सपना देख्छ,

आहै कति सुन्दर सपना,

एक मुठीमा अटाउने सपनाले

दुई मृत पहाड जोड्ने पुल बनाईरहेको छ ।

कस्तो अचम्म,

कस्तो अदभुद,

कस्तो कलाकारीता ।

अहो पुलले स्वास भर्दैछ पहाडमा,

पहाड जिवीत हुन्छ,

तर अचानक सुन फल्ने पहाडलाई बेचीदिन्छ कसैले ।

सपना पहाड जस्तै मृत हुन्छ,

मृत सोच हेरेर टोलाईरहन्छ बहादुर ।

फेरी सोच्दछु म,

जहाँ फुल्न नपाउदै सपना

अपाहिच बन्छन् सोचहरु,

त्यहाँ के अर्थ बहादुर हुनुको ?

भो नदेख सपना

यहाँ लाटाले बनाईरहेछन् पुलहरु ।